W tym roku po raz kolejny Muzeum Historyczne Miasta Krakowa zorganizowało Dni Pamięci Ofiar Gestapo, aby przypomnieć o tragicznej historii Domu Śląskiego przy ul. Pomorskiej 2, gdzie w czasie hitlerowskiej okupacji odbywały się okrutne przesłuchania Krakowian. Stałym punktem obchodów jest uroczysty apel ku czci ofiar Geheime Staatspolizei, który wyjątkowo odbył się na Placu Inwalidów.

W obchodach wzięli udział przedstawiciele władz państwowych i lokalnych, kombatanci, przedstawiciele konsulatów Słowenii i Republiki Federalnej Niemiec, kompania honorowa Wojska Polskiego, poczty sztandarowe Policji, Straży Miejskiej oraz szkół  krakowskich. Nasze Liceum reprezentowali uczniowie z pocztu sztandarowego w składzie: Kacper Korpak (klasa 4a), Marcelina Pulchna i Magdalena Róg (klasa 4d) pod opieką nauczyciela historii, Pani mgr Jolanty Gurtat.

Warto podkreślić, że patronami tegorocznych Dni Pamięci Ofiar Gestapo są:

Wanda Kurkiewicz (1896–1979), która w 1940 r. została zaprzysiężona do konspiracyjnej organizacji Związek Obrony Rzeczypospolitej. Pełniła funkcję łączniczki i zajmowała się kolportażem prasy podziemnej, przede wszystkim „Wiadomości Radiowych” i „Wiadomości”. Została aresztowana 30 kwietnia 1941 roku przez Gestapo i osadzona w więzieniu Montelupich, później w więzieniu kobiecym, tzw. Klasztorze (Helclów). Zwolniona z więzienia z powodów zdrowotnych, wróciła do pracy konspiracyjnej, zagrożona aresztowaniem w 1944 roku uciekła z Krakowa. Jej mąż został zamordowany w Katyniu.

Stanisław Szuro (1920–2020), który po agresji Związku Radzieckiego na Polskę przekroczył granicę litewską i został internowany. Od stycznia 1940 roku był zaangażowany w działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej. W 1942 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu przy ulicy Montelupich w Krakowie, następnie w obozie pracy przymusowej w Pustkowie na Podkarpaciu, obozie koncentracyjnym (KL) Sachsenhausen, KL Bergen-Belsen, KL Stuthoffu w Policach i obozie Barth koło Rostocku. Do Krakowa powrócił w czerwcu 1945 r. W czasie okupacji używał pseudonimu „Zamorski”, a po wojnie pseudonimu „Kruk”. W listopadzie 1946 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, następnie skazany na karę śmierci, utratę praw publicznych i obywatelskich, praw honorowych oraz przepadek mienia. W marcu 1947 roku na mocy amnestii z 22 lutego 1947 r. karę śmierci złagodzono mu do piętnastu lat pozbawienia wolności (z odbywania pozostałego wymiaru kary został zwolniony postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z 13 lipca 1956 roku). Stanisław Szuro został zrehabilitowany w 1994 roku, a w 2008 roku odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2017 roku awansowany do stopnia majora, pośmiertnie zaś do stopnia podpułkownika.

Kraków, 12 września 2022 r., mgr Jolanta Gurtat